Er zijn nogal wat light setups die goed gebruikt kunnen worden voor naaktfotografie. In dit artikel nemen we er vier voor artistic nude fotografie van onder de loep.
Naaktfotografie
Het grootste deel van de tijd bedekken we ons lichaam met kleding. Toch kent de kunst maar weinig onderwerpen die ze meer als synoniem beschouwd voor schoonheid dan het menselijk naakt. Naakt intrigeert net zo goed als dat het symbool staat voor de pure mens, de waarheid, vrijheid, devotie of voor nederigheid. Met al deze functies die uiteenlopen in uitingen binnen de klassieke kunst tot en met pornografische afbeeldingen, is het niet vreemd dat naaktfotografie vaak wordt bedreven.
Afhankelijk van het doel dat men probeert te bereiken, wordt gekozen voor de pose, de scene en de belichting. In Artistic Nude, waarbij de fascinatie voor het menselijke lichaam wordt vastgelegd, zal men daarom logischerwijs tot andere keuzes komen als bij glamour fotografie.
In dit artikel gaan we in op vier light setups (belichtingsconfiguraties) die veel gebruikt worden voor artistic nude photography. Ze benadrukken contouren en vormen, maar laten details en personen achterwege. Het gaat bij dit soort foto’s immers om het lichaam, niet om het karakter of de personality van het model.
Een flitser van achteren
Wanneer we een onderwerp met een flitser recht van achteren fotograferen, ontstaat een silhouet van het onderwerp. Maar wanneer we de lamp iets hoger als het model plaatsen en schuin op het onderwerp neer laten komen, dan ‘buigt’ het licht een beetje over het onderwerp heen.
Kijken we naar afb 1 dan zien we hoe het licht van de studiolamp, die zich ongeveer een meter boven het model bevindt, over haar hoofd en schouders valt zodat de schouderpartij prachtig belicht wordt. Voor de studiolamp werd voor deze foto een langwerpige softbox geplaatst. Deze was 180cm x 30cm groot en hadden we in een horizontale stand bevestigd waardoor we een brede maar smalle lichtstrook tot onze beschikking kregen.
Overigens is hier gebruik gemaakt van feathered light. De lichtbron is dus niet op het model gericht, maar in dit geval recht naar voren. Daardoor komt op het model alleen het licht dat schuin uit de langwerpige softbox komt. Dit licht is iets harder en geeft daardoor wat meer contrast. Licht vervalt snel waardoor het licht op haar armen en benen veel zwakker is geworden.
Een flitser van de zijkant
Om afb 2 te kunnen maken, hebben we een langwerpige softbox van 120cm x 30cm verticaal opgesteld en aan de rechterkant geplaatst, precies op 90 graden ten opzichte van de camera en het model.
Door de softbox van richting te veranderen (te draaien) ontstaat niet alleen feathered light; je kunt er vooral mee bepalen hoeveel licht er waar op het lichaam terecht komt.
Twee van de zijkanten
Voor afb 3 is dezelfde opstelling gebruikt als voor afb 2, met dat verschil dat aan de andere zijde, onder dezelfde hoek, een tweede flitser is geplaatst.
Aan deze foto is goed te zien de de softboxen die we hiervoor hebben gebruikt (vierkante softboxen van 60cm x 60cm) er voor hebben gezorgd dat het bovenlichaam belicht werd en dat de onderbenen in het zwart wegvallen.
Wanneer het model zich verplaatst of haar lichaam draait, kan hiermee bepaalt worden hoeveel licht er op haar valt en waar dat precies terecht komt. Om afb 4 te kunnen maken is het model een klein beetje naar voren gaan staan zodat er minder licht op haar zou vallen, maar ze heeft zich ook een beetje gedraaid zodat er meer licht aan de voorzijde van het lichaam terecht is gekomen.
Twee op 135 graden
Als we de studiolampen niet naast ons onderwerp plaatsen maar schuin achter haar, dan komt het licht meer van achteren waardoor minder licht over het lichaam heen komt zetten en de contouren worden versterkt. Dat wat licht doorlaat, wordt door deze belichting juist goed zichtbaar. We zien dit terug in afb 5.
Waar je op moet letten
Bij deze light setups creëer je duidelijke grenzen waar iets donkerder of lichter wordt. Het verval van licht naar donker is daarbij kort. Dit betekent dat je eerder in een plat vlak moet werken dan in een drie dimensionale ruimte.
Kijk maar eens naar afb 6. Bij 6A kunnen we niet zien wat ons model in haar handen heeft. Dit komt omdat het gebied waar haar handen zich begeven geen licht terecht komt. Maar wanneer ze zich gedraaid heeft zoals in afb 6B, wordt het niet veel beter. Omdat hier gebruik is gemaakt van een 135 graden opstelling en de vorm van het voorwerp het niet toelaat dat het licht er gemakkelijk omheen kan vallen, blijft het te donker. Hier zou dus beter gekozen kunnen worden voor een plaatsing van de lampen op 90 graden.
Ook moet je oppassen met het gebruik van materialen die licht deels doorlaten. Bij dit soort low-key foto’s wordt al heel weinig licht gebruikt en de kleinste verdere afname van het licht kan net teveel zijn om de foto nog goed te houden. In afb 7 zie je dat ons model een stuk materiaal vasthoudt dat bestaat uit een dun zwart netje. Ze houdt het als een bundel vast. In 7A is te zien hoe dit voorkomt dat er nog licht op haar lichaam kan vallen en bij 7B, een foto waar ze het materiaal slechts dun voor zich houdt, is goed te zien hoeveel licht het toch al van haar weg heeft gehouden zodat het gezicht helemaal in de duisternis verdwijnt.
Overigens kun je dit soort materiaal wel gebruiken, maar dan moet je daar de belichting wel op aanpassen. Kijk maar eens naar afb 8 waarbij rekening werd gehouden met het verminderde licht door de studiolampen op 90 graden te plaatsen en de lichtsterkte een halve stop te verhogen.
Gebruik je daarentegen geen donker, maar juist lichte kleuren voor lichtdoorlatende props, houd er dan rekening mee dat de props hierdoor extra zullen opvallen (licht lijken te gaan geven) en misschien de aandacht wegtrekken van het hoofdmotief. Voor afb 9 hebben we dus ook zorgvuldig moeten bepalen waar de veertjes zouden moeten vallen en waar het model moet staan ten opzichte van de studiolampen.
