Hulplijnen

Wanneer je denkbeeldig een diagonaallijn trekt in de zoeker van linksonder naar rechtsboven of van linksboven naar rechtsonder en op die lijn een object fotografeert, dan ontstaat het effect dat de persoon die naar de foto kijkt het gevoel heeft dat hij de foto wordt ingetrokken.

Zuigend effect

Wanneer lijnen bepalen waar je naar gaat kijken, noemen we dit het 'zuigende effect' van deze lijnen. Dergelijke lijnen kunnen virtueel zijn, zoals de diagonalen van de zoeker, maar ook echt in de scene zijn opgenomen.

Fotografeer je bijvoorbeeld huizen en leg je het schuine dak op een diagonaal, dan is er ook echt een lijn in de foto te zien. Maar als je bijvoorbeeld een dartbord fotografeert en de roos daarvan in de rechterbenedenhoek legt, dan lijkt de diagonaal te werken als een soort blikvanger die je dwingt naar de roos te gaan kijken. Virtueel of echt bestaand: het zuigende effect van deze lijnen zorgt ervoor dat de blik van de kijker naar een bepaald punt wordt gericht. Hierdoor helpen dergelijke lijnen de compositie sterker te maken.

Andere lijnen

Er zijn meer lijnen in een scene die gebruikt kunnen worden als hulplijnen.

De lijn van een horizon kan bijvoorbeeld beschouwd worden als een dergelijke hulplijn. Hij kan helpen de opname eenvoudig 'recht' te nemen. Als de camera de mogelijkheid heeft het kader (zie ook de regel van drie) te tonen, dan kun je de horizon evenwijdig met een van deze kaderlijnen laten lopen, of er op leggen. Hiermee kun je controleren of de camera wel recht wordt gehouden. Je kunt natuurlijk ook kijken of de horizon wel parallel loopt met de rand van de zoeker. Maar voor die geluksvogels onder ons die over een horizonmeter in hun camera kunnen beschikken, zijn deze hulplijnen natuurlijk niet nodig. Die weten precies waar hier over gesproken wordt!

Horizontip: Als je ooit iemand fotografeert met op de achtergrond een horizon, let er dan op dat de horizon niet achter het gezicht langsloopt. Vaak wordt de foto dan beter!